Pierścionek typu Gimmel - czym się charakteryzuje

Pierścionek zaręczynowy Gimmel łatwo rozpoznać – składa się dosłownie z dwóch części. Nazwa wywodzi się z włoskiego, a właściwie z łaciny. Gemelli po łacinie znaczy bliźniacy. Gimmel narodził się w epoce Renesansu, prawdopodobnie w Niemczech. Był pierścieniem ślubnym, wręczanym pannie młodej w czasie ceremonii. Można znaleźć informacje mówiące, jakoby Gimmele były rozdzielane przed ślubem a połówki noszone przez narzeczonych przed ślubem. Wydaje się to mało prawdopodobne, bo konstrukcja pierścienia nie pozwala na rozłączenie elementów, a bogate zdobienia emalią wykluczają jakąkolwiek ingerencję złotnika.

Renesenasowy pierścionek zaręczynowy Gimmel, Niemcy XVI w, Met Museum of Art.
Renesenasowy Gimmel, Niemcy XVI w, Met Museum of Art.

Pierścionek składający się z kilku częśći

Gimmele przybierały różne formy, nie zawsze były bogato zdobione. Składały się często z więcej niż dwóch elementów. Pierścionek poniżej łączy w sobie dwa rodzaje pierścionków – jest rozdzielnym gimmelem z dłóńmi pożyczonymi od pierścionka fede.

pierścionek zaręczynowy Gimmel, pierwsza połowa XVII wieku
Gimmel, pierwsza połowa XVII wieku

Następny pierścionek łączący tym razem już trzy rodzaje pierścionków w jeden. Jest to Gimmel z dłońmi Fede obejmującymi serce. Serce w dłoniach to domena irlandzka, to Irlandczycy stworzyli pierścionek Claddagh, motywem którego jest serce w koronie trzymane w dłoniach.

pierścionek zaręczynowy Gimmel, przełom XVI i XVII wieku
Gimmel, przełom XVI i XVII wieku

Gimmele pod koniec XVIII wieku uległy zapomnieniu, były duże a jedyną ich atrakcją była możliwość rozłożenia i złożenia. A to stało się mniej atrakcyjne od blasku kamieni w nazywanym „ciemnym” Barokiem. Jednak składane pierścionki istnieją do dziś. Te cienkie i delikatne znajdują swe wielbicielki pośród małych dziewczynek. Te solidniejsze zaś dodają męskości mężczyznom.

Składany pierścionek zaręczynowy